nEW Blogpost, 3-MRT 2025, Reijer Staats
De chico van SEUR
Ik sta hier onder de kanteldeur van de garage van onze Villa Merise. Een grote witte vrachtwagen blokkeert onhandig de straat, en twee stevige en harige Latijns-Amerikaanse hombres, die ik me nog herinner van de eerdere chaotische bezorging van de kapotte koelkast, zijn nu in de weer met het inpakken ervan voor retour. Met mijn hoofd naar rechts weggedraaid om hun bouwvakkersdecolletés enigszins te negeren, vraag ik me af of ik ergens mee kan helpen en verlaat een “Necesitáis ayuda?” mijn mond.
Toen we ons onze nieuwe ático Lolapaluza in Salobreña eigen maakten werden daarvoor behoorlijk wat online aankopen gedaan, en nadat de flessenhouder in de koelkast van Villa Merise het voor de tweede keer begaf, en de gasten aldaar – naar eigen zeggen – een net geopende fles Spaanse witte in één avond leeg hadden moeten drinken, werd er direct een nieuwe koelkast door ons online besteld.
Het bestelde en geleverde apparaat bleek echter na een nacht aan het stroom niet te koelen, noch te vriezen. Alle inhoud ontdooide en bedierf, en omdat het Johan lukte om via internet een nieuwe en identieke flessenhouder voor de oude koelkast te bemachtigen, was de aanvraag voor retourzending en restitutie snel geregeld. Een ware dagtaak: alle bezorgingen en retouren, het op en neer rijden tussen onze vier casas, koeriers die standaard te laat waren of niet op kwamen dagen, en hun voor mij onverstaanbare geratel aan de telefoon... Hoe doe je dat als je een normale baan hebt?
De woorden “Hola, soy el chico de SEUR. Tengo un paquete.” klinken door de telefoon. Het is de bezorger van de bed achterwand voor Lolapaluza. Ik spoed me naar huis, want de chico van deze pakketdienst is altijd punctueel, belt keurig een half uur van tevoren en weet ons inmiddels precies te vinden – ondanks de onlogische Spaanse huisnummering, de onvindbaarheid op routeplanners en het ontbreken van een huisnummer bij de poort van onze urbanisatie. Ooh ja, ook het feit dat de aanwezige intercombel-installatie op onze kleine urbanisatie, zo lang wij er wonen nog niet gewerkt heeft, maakt het allemaal niet gemakkelijker.
De doos is beschadigd, hersteld met tape met de tekst REPRECINTADO, en met een deadline - de eerste gasten staan namelijk al bijna voor de deur – moet ik tussen de boven- en onderzijde van de bed achterwand een vijftigtal losse spijlen zien te bevestigen. Dit blijkt onmogelijk zonder de schroeven en de montagemal die in de beschadigde doos ontbreken. Johan hoort me vloeken, komt hoofdschuddend naar boven en staart naar mijn rood aangelopen gezicht. Pas dan accepteer ik een nieuwe retourzending – gelukkig haalt de chico van SEUR dit pakket op.